Romantyczka szukająca mocnych wrażeń

To nie upadek zabija, a zderzenie z ziemią - ileż w tym prawdy!

Leżałem w śniegu, oglądając migawki krwawych zdarzeń, które doprowadziły mnie do tego punktu. Znów widziałem scenę swojej śmierci, oglądałem własne zwłoki. Czuwałem przy nich. 

Ciągle myślę metaforami.

Moja femme fatale zniknęła. Pozostał mi tylko kwaśny smak jej zabójczego pocałunku. 

Alan Wake

Na dwa tygodnie zostałam zwolniona z obowiązku uczęszczania do szkoły, co jest idealną okazją do nadrobienia wielu zaległości i wywiązania się z obowiązków. Tymczasem, zamiast skorzystać z nader sprzyjających okoliczności i poświęcić się rzeczom produktywnym i pożytecznym, "marnuję" czas na nieobowiązkowe lektury, urządzam wieczorki filmowe i całymi dniami gapię się w ekran, dzierżąc w ręku myszkę i wciskając klawisze W S A D.

Niczym z zimowego snu, zbudziła się ta mniej romantyczna strona mnie. Ostatnie trzy doby były najlepiej zmarnowanymi dniami mojego życia. Zaprzedałam duszę Alanowi Wake'owi, wirtualnemu mężczyźnie, który stał się moim obiektem westchnień. Zagłębiałam się w nietuzinkowej fabule, zachwycałam mrocznymi lasami (zasługa dobrego jak na tamte lata silnika graficznego, dzięki któremu zostały tak idealnie odwzorowane), świeciłam latarką po oczach opętanym Duchem Mroku mieszkańcom Bright Falls, po czym sprzedawałam im efektowne headshooty, momentami ze strachu podskakiwałam na krześle oraz wzdychałam do cholernie seksownego protagonisty, równocześnie żałując, że nie jestem jego Alice. Ze wstydem przyznaję, że na niektóre "misje" musiałam poświęcić więcej czasu, bo po prostu wyszłam z wprawy. Jednakże nie zniżyłam się do cheatowania czy zerkania do solucji i samodzielnie ukończyłam grę.

Trudno w kilku zdaniach streścić rozbudowaną fabułę Alana Wake'a. Głównym wątkiem są poszukiwania porwanej przez Mrok żony protagonisty. Trzeba wspomnieć, że główny bohater jest pisarzem, porównywanym do Stephena Kinga. W grze odnajdujemy fragmenty maszynopisu jego książki, którą, nie ukrywam, chciałabym kiedyś przeczytać w całości. Produkcja ma konwencję horroru i budowę serialu, składającego się z sześciu odcinków. Ścieżka dźwiękowa już zasiliła moją playlistę, a na tapecie widnieje Ilkka Villi, który "zagrał" Alana Wake'a.
Mam słabość do brodatych intelektualistów o nietypowych imionach.
Zainteresowanym polecam teledysk wyjęty wprost ze świata gry - KLIK.

Uważam, że gry wpływają na człowieka równie silnie jak książki czy filmy. Oczywiście mam na myśli MĄDRE gry, zawierające niebanalną fabułę i postacie warte zapamiętania. Bezmyślne strzelanki nigdy mnie nie pociągały. Ostatnie dni pierwszego tygodnia ferii z pewnością "zmarnotrawię" na przygodę z innymi tytułami. Z chęcią ponownie zapłaczę na BioShock'u i powrzeszczę przy Amnesii.

PS. Jestem żywym dowodem na to, że faceci niekoniecznie lecą na "dziewczyny gracze".