Someday

Długie, kasztanowe włosy opadają kaskadami fal na moje smukłe plecy. Czuję jego dłoń, gładzącą moją łydkę i przesuwającą się coraz wyżej. Delikatnie chwyta moje udo i przekłada je za siebie. Książka, którą dotychczas czytałam, wypada mi z dłoni i z głuchym łoskotem ląduje na sosnowych panelach. Siadam na nim okrakiem. Odgarnia włosy z mojej twarzy i spogląda na mnie głęboko swoimi cudownymi, ogromnymi, niebieskimi oczami. Unoszę dłoń i muskam palcami jego idealnie zarysowaną szczękę. Przesuwam się wyżej i zatapiam palce w jego przydługich czarnych włosach. Przechodzą mnie ciarki, gdy jego dłoń wędruje coraz wyżej, tam, gdzie nie było jeszcze nikogo. Uśmiecha się do mnie zalotnie, a ja powolnym kiwnięciem głowy wyrażam zgodę. Popycha mnie delikatnie, bym się położyła. Czuję jego ciepły oddech na moim dekolcie, a moje policzki oblewa żar. Wszystko robi tak wolno, tak długo się zastanawia. Mam ochotę rozedrzeć na kawałki, jego obcisłą, czarną koszulkę, jednak on mi na to nie pozwala. Chwytając mnie za nadgarstki, przejmuje nade mną kontrolę. W końcu dotyka swoimi pełnymi wargami moich ust. Tak mocno spragniona jego pocałunku, aż jęknęłam z rozkoszy. Poczułam jego triumfujący uśmiech i język, który delikatnie muskał mój. Odwzajemniłam pocałunek i pozwoliłam mu na więcej. Puścił moje nadgarstki, po czym zabrał się na zdejmowanie koszulki. Nawet nie zdałam sobie sprawy, jak szybko mnie rozebrał. Postanowiłam jak najszybciej pozbyć się krępującego jego cudowne mięśnie t-shirtu. Prędko zrozumiał moje starania i uniósł ramiona by mi w tym pomóc. Koszulka opadła obok książki, a moim oczom ukazała się jego cudownie wyrzeźbiona sylwetka. Położył się na mnie i przyparł mnie swoim torsem. Uniósł moją miednicę i zsunął czarne legginsy. Nadeszła moja kolej. Oparłam dłonie o jego klatkę piersiową i popchnęłam go do góry. Teraz to ja triumfowałam. Jego spodnie trafiły na stertę naszych ubrań. Oplotłam się nogami wokół jego bioder, po czym mnie uniósł. Domyślałam się dokąd mnie niesie. Poczułam satynową pościel, przyjemnie chłodząca moje rozgrzane ciało. Oderwał się od moich ust i zaczął obsypywać pocałunkami moją szyję. Schodził coraz niżej i niżej. Mimowolnie uśmiechnęłam się, gdy połechtał swoim dwudniowym zarostem moje podbrzusze. Nadal nie zdjął ze mnie bielizny, on także miał na sobie czarne slipki. Zakończył serię pocałunków i ponownie zbliżył swoją twarz do mojej. Uśmiechnął się lekko i musnął moje czoło. Położył się obok i przyciągnął mnie do siebie. Wtuliłam się w jego ciepłe ciało i kolejnej nocy zasnęłam jako dziewica.

***

Napisałam to pewnej lipcowej nocy. Nie wiem dlaczego. Opisałam coś, co nigdy nie miało miejsca. Słodki wymysł osamotnionej nastolatki. Wcześniej czytały to tylko dwie osoby. Męski punkt widzenia oczywiście mnie nie zawiódł. Kobiecy dał do myślenia, za co tej osobie dziękuję. Miałam tego nigdy nie publikować. Nie wiem czemu zmieniłam zdanie. Chciałam poczekać, by móc później porównać fikcję z prawdą. Ale obawiam się, że w najbliższym czasie prawdy nie poznam i nie będę miała porównania. Nie wiem co się ze mną dzieje. Zaczęłam się bać płci przeciwnej. Idąc szkolnym korytarzem spuszczam wzrok, mijając facetów na ulicy, modlę się w myślach, by mnie nie zauważyli. Nikt mi niczego nie powiedział. Nie poniżył. Nie skrzywdził. Nie wiem czemu tak jest. A najbardziej martwi mnie to, że straciłam jakiekolwiek zainteresowanie płcią przeciwną. Nie widzę żadnych interesujących twarzy na korytarzach, nie darzę żadnego przystojniaka nieodwzajemnionym uczuciem. Nie czuję niczego. Serce mi umarło.

Piątka z kartkówki z angielskiego przywróciła moją wiarę w siebie. Trója z geografii zasmuciła. Piątka ze znajomości "Pana Tadeusza" nieustannie napawa dumą (17 punktów na 17!). Jutro czeka mnie sprawdzian z matematyki. Panie Boże, oświeć mroczne odmęty mego nieścisłego umysłu. Nie chcę powtórki z zeszłego roku.